Войдорлун менам муспозъяс, первоклашка-нывкаяс,
вензины пондiсны
– эмӧсь-абу феяяс. Юлюк шуис: «Дерт эм! Кӧдiнӧ сэсся меным деньгасӧ пуктiс юрлӧс улӧ?» «Мамыд! Тайӧ
подстава, - скӧр чужӧмӧн шуалiс
Зина. Кор ме усьӧм пиньӧс сюйи подушка улӧ, то нинӧм асывнас эг аддзы! Сiдзтӧ абуӧсь феяясыд….» Юлюк эз
сетчы: «Д-а-а, а занавесыс вӧрис, а бордъяслӧн шпорӧдчом шы кылiс…Менам мамуклӧн эм ли мый
бордъясыс?» Но Зиналӧн чужӧмыс эз шаньмы. Ме неуна жугыльмы: ӧдйӧ жӧ мойдлы
эскан кадсьыс челядьӧй петӧмаӧсь… «Но регыд локтас Кӧдзыд пӧль,» - пӧся заводитiс шӧпкыны Зина. Синъясыс сылӧн гӧгрӧсмисны,
а чужӧм вылас ӧзйис нюм. «И ме сылы гижи нин письмӧ!» Меным лои долыд- буди
ставыс олӧмас мунӧ, кыдзи колӧ…И гусьӧникӧн завидьтi
менам шӧвктугъяслы…
Комментариев нет:
Отправить комментарий